Belemmerende overtuigingen. We hebben ze allemaal.
Het zijn zinnen die zich jarenlang zachtjes in mijn systeem verstopt hebben. Zinnen die ik vaker heb aangekeken, doorvoeld, opgeschreven en omgedraaid. Het hielp. Het gaf inzicht. Het maakte lichter. Maar toch bleef er altijd een restje achter. Alsof ik wel begreep dat het niet klopte, maar het nog niet volledig geloofde. Alsof er iets in mij zei: ja, rationeel weet ik het, maar diep vanbinnen voelt het nog anders.
Deze week werkte ik aan een module uit de Wealth Codes van Dzanella en daar gebeurde iets dat ik niet eerder zo heb ervaren. Terwijl ik mijn overtuigingen opschreef en ze regel voor regel aankeek, gebeurde er iets in mijn lichaam dat me verraste. Ik voelde opeens, heel duidelijk en heel diep: dit is niet waar. Niet een beetje. Niet voor de helft. Maar helemaal niet.
Want waar staat geschreven dat ik niet goed genoeg ben?
Waar staat dat niemand op mij zit te wachten?
Waar staat dat ik het niet kan?
Nergens.
Nooit gestaan ook.
En dat besef raakte me. Hoe bizar het eigenlijk is dat wij ons leven soms laten bepalen door overtuigingen, die geen enkele basis hebben. Overtuigingen die ooit ontstaan zijn vanuit angst, vanuit een moment dat te veel was, vanuit iets dat niet van onszelf was maar wel in ons ging zitten.
Dat een oude gedachte soms nog te veel ruimte krijgt. Dat het soms makkelijker is om te geloven wat klein maakt, dan te voelen wat waar is.
Maar juist daarom is dit zo’n belangrijk moment. Niet omdat ik nu nooit meer last zal hebben van een belemmerende overtuiging, maar omdat ik nu voor het eerst écht voelde dat ze geen waarheid dragen. Alleen echo’s uit het verleden.
Wil je dit proces verdiepen, dan zijn er twee stappen die mij enorm helpen. Zacht, eenvoudig en heel krachtig.
De eerste is de Hawaïaanse methode van vergeving, de Ho’oponopono.
Zeg bij elke overtuiging, het liefst hardop:
Ik zie je
Vergeef me
Ik hou van je
Dank je wel
En daarna komt de stap die de energie omdraait naar waarheid. Niet als mantra, niet als trucje.
Maar als herinnering aan wie je werkelijk bent.
Het voelt niet als positieve spreuken. Het voelt als thuiskomen. Regelmatig herhaal ik deze zinnen om ze meer te 'embedden' in mijn lijf. Al 50+ jaar hebben de andere overtuigingen huisgehouden in mijn lichaam, dus het is niet zo dat ik nu na dit ene inzicht 100% verlost ben van deze belemmerende overtuigingen. Door regelmatig de helpende overtuigingen benoemen, mezelf te bekrachtigen, zal de weegschaal op een gegeven moment overhellen naar de kant waarin de oude niet meer te voorschijn komen.
Ik hoop dat mijn inzicht jou ook uitnodigt om eerlijk te kijken naar wat je gelooft. Naar wat je nog vasthoudt. Naar wat je misschien allang mag loslaten. En vooral: naar wat op jou zit te wachten wanneer je dat doet.
Voel je vrij om te delen wat dit bij je losmaakt.
Ik hoor je graag.