Het grote inzicht van die dag bij Briska Smit raakt nog steeds na. Zelfvertrouwen is geen houding. Geen masker. Geen versie van jezelf die je even optrekt omdat het hoort. Zelfvertrouwen is jezelf bevrijden. Laag na laag. Net als het afpellen van een ui. Tot je weer voelt wat er al die tijd onder zat.
Ik ontdekte dat ik vroeger vooral zelfvertrouwen deed. Vanuit mijn hoofd. Vanuit overtuigingen. Vanuit het idee dat ik sterk moest lijken. Dat ik moest presteren. Dat ik het moest kunnen dragen. Mensen zagen me als krachtig, maar niet als warm. Niet als echt. Want ik speelde een rol. Onbewust. En eerlijk gezegd ook voor mezelf.
Tijdens de workshop werd ik opnieuw herinnerd aan iets wat ik inmiddels diep weet:
Toch kan 'fake it untill you make it' helpen. Het zet je alvast in de energie die je wilt bereiken. Alleen dit is vanuit een bewuste insteek, dus een andere insteek!
We hebben geen controle over het leven. Nooit gehad ook. Wat we wel kunnen is voelen wat er in ons leeft en het niet meer inslikken. Want wat we inslikken zetten we vast. In ons lijf. In ons hart. In onze energie. En ja, ook in ons gewicht. Zelfliefde, zelfacceptatie, zelfwaardering en zelfrespect zijn geen abstracties. Ze vragen dat je aanwezig blijft bij lastige gevoelens. Dat je dichtbij jezelf blijft. Dat je jezelf serieus neemt.
Ik hoorde het Briska zeggen en voelde het in mijn hele lichaam.
Er is altijd een energie in jou die het beste met je voorheeft.
Niet morgen. Niet ooit. Nu.
Van risico’s nemen en fouten mogen maken. Van groeien door eerlijk te zijn. Van zien waar je jezelf nog klein houdt. Van durven voelen welke delen je hebt verstopt, omdat ze vroeger niet gezien mochten worden. En juist daar zit je kracht. Je vuur. Zelfs je boosheid heeft wijsheid in zich. Als je haar durft te ontvangen in plaats van weg te duwen.
Zelfvertrouwen groeit niet in je hoofd. Het groeit in je lichaam.Zelfonderzoek is simpel, maar nooit makkelijk.
Tijdens de workshop viel er veel op zijn plek. Ik zag hoe ik ben gegroeid. Hoe zelfvertrouwen langzaam in mij is komen wonen. Niet als iets wat ik doe. Maar als iets wat ik ben.
Dat is de shift. Dat is de bevrijding. Dat is het verschil tussen een rol spelen en thuiskomen in jezelf.
Oneindige groei is mogelijk wanneer je jezelf niet langer verklaart, maar belichaamt.
Wanneer je niet langer probeert iemand te zijn, maar wordt wie je altijd al was.
Op zoek naar meer inspiratie over groei, zelfbevrijding en joy?
Vind het in Qozy. Een plek voor rust, ritme en jouw waarheid.